موعد مع المليون8

وصاح سامى وهو يقف : ايوه يا ست شمس
ونهضا صلاح وحسن طب نستتأذن احنا..وانسحب سليم الى خلف المحل...بينما كانت عين طارق تتفحص الوافدة الجديدة والتى يراها للمرة الاولى خلال العام
واشارت اليه انت مسمعتنيش
وبهدوء حاول ان يبدو خلاله متماسكا : سمعتك
طب ما ترد ولا انت اطرش
ارد اقول ايه اللى بيدخل على الناس الصبح بيصبح عليهم..تفتكرى ارد بايه ..احنا بنفهم فى الاصول..ملقتش رد لكلامك
وعلا صوتها: انت حتعلمنى الادب كمان مش كفايه سايب الشغل وعملها كافتيريا..ولا غاب القط العب يا فار..مهو المال السايب يعلم السرقه
انا مسمحلكيش تكلمى كدة الزمى حدودك انا مش حرامى..لو كنتى راجل كنت رديت عليكى
ما الاقوالب نامت والانصاص قامت .يا جبيرك كانك معملتش حاجه ولا موقف حال المعصرة
تصدقى انا مش حرد عليكى..خسارة الكلام معاكى
انت بتشتمنى يا قليل الادب دحنا لمينك من الشارع
خلصتى كلامك انا هعمل حساب الراجل اللى بياكلنى عيش وهو يجبلى حقى
دنتا بجح بجاحه حقك ايه اللى بتقول عليه..كلمنى عدل ..انت مين ياض..مبقاش جربوع زيك يتطاول على اسياده
فاكر نفسك بتفك مواتير فى المعصرة
واحتشد لفيف من الباعه وزائرى السوق حول المعصرة وصاح احدهم موجها كلامه للفتاه: عيب يا انسه الراجل مغلطشى فيكى عشان تبهدليه كده
وصاح احد البائعين: طارق دا انسان محترم متخرجشى العيبه منه
فردت بصوت غاضب: يعنى ايه انت وهو بعنى انا مش محترمه
وتعمد طارق ان يكظم غيظه: حضرتك عايزة ايه دلوقتى
كلمنى عدل يعنى ايه عايزة ايه هو انا يشتغل عند اللى جبوك..احنا صحاب المال وانت بتشتغل عندى فاهم ولا افهمك
والتفت بائع اليها يا ست هانم ميصحش الكلام كده
وردت بغضب وانفعال: انا عارفه الاشكال الوسخه دى كويس
واشار طارق : استنى يا حاج..احنا مش عبيد لحد يا ست شمس وانا اسف انى بتجبرينى على الرد عليكى..انا بشتغل هنا عشان لقمه العيش مش عشان اكون عبد عند حد..وانا عارف ان كلامى مش عجبك بس احنا بنتقى الله فى لقمه العيش وربنا شاهد على انى بخاف على مال ابوكى زيك وجايز اكتر كمان
ورد البائع يسلم فمك با طارق
ارجوك يا حاج انا مش بتخانق مع ست شمس كل واحد يقدر يشوف حاله يالا يا جماعه
لكن الشيطان الذى تمكن من شمس ابى ان يدعها تراجع نفسها
ايه دة خش فى عبى خش حتكلنى فى دوكه..دنا شيفاك بعينى اللى حيكلها الدود وانت عامل قاعدة ولا المردخانه فى زمانها..تقولى بتراعى لقمه عيشك
بصى يا بنت الحلال عشان الناس متبصش علينا اول ما يجى الحاج رضوان تعالى واستلمى المفاتيح وانا اروح لحالى وليا رب كريم
وانا لسه حستنى لما برجع بابا بعد اسبوع
هو قال 5 ايام مش اسبوع استحملينى بالطول والعرض
ايه يا افندى انت دخلى قافيه وبترد على كل كلمه مهو سامى وسليم محدش فيهم فتح بقه اشمعنا انت..انت تسلمنى المفاتيح ومتورنيش وشك تانى
وتدخل سامى يا ست شمس عشان خطرى حرام قطع العيش على الصبح وبرضه طارق بقاله فترة معنا محدش اكلم عنه كلمه
وانت مالك خليكى فى شغلك هو كل واحد بكلمه
ومدت يدها لطارق هات المفاتيح وشوف باقى حسابك كام
والتف جمع كبير من الباعه حول شمس ايه الكلام اللى بتقوليه والله نكسر دماغك انتى فكرة طارق ملهوش حد بحميه فى السوق..دنتى شبعه بعد جوع يابت
وصاح طارق لاول مرة يا جماعه من فضلكم دا موضوع بينى وبين الانسه واللى بيحكم فى ماله ما ظلم..لو سمحتم سبونا لوحدنا
ونظر الى شمس:كلامك على عينى وراسى لو تسمحى نكلم الحاج رضوان واستاذنه انى اسيبلك المفاتيح
بس كده واخرجت موبايلها واتصلت الو بابا طارق عايز يقولك حاجه
الو يا حاج رضوان: انا اسف مضطر اسيب المعصرة لشمس فى سفريه مستعجله جتلى
انت بتقول ايه ادبنى شمس
بقولك اوعى تخدى منه المفاتيح دا بيتحجج اكيد حد زعله
بابا دا كان عامل مردخانه على الصبح قدام المعصرة ولا ما تكون كافتيريا
بقى كدا

يتبع

جميله واتوقع انها هتقلب على تركى وتبقى ما محبه الا بعد عداوه

يلا كمل متشوقين وفين عم صابر

سلعيد قريبا التكمله فما يجعلنى اتووقف هو قله القراء